Aalscholver

Enkel van dichtbij is te zien dat de Aalscholver meer bruin is dan zwart. De Aalscholver hoort tot de Pelikaanachtigen. Alle Pelikaanachtigen hebben vier tenen waarvan geen enkele naar achteren steekt. Dat geldt ook voor de Aalscholver. De kleinste teen is de binnenste teen. Deze steekt zowat recht naar binnen. De buitenste teen is de langste. Het geheel levert een koddig, asymmetrisch geheel op.

Aalscholvers laten hun verenpak nat worden. De baarden aan hun veren staan betrekkelijk ver uit elkaar, zodat het binnendringend water vrij spel krijgt en alle lucht verdwijnt. Dat lijkt een behoorlijk nadeel, veel watervogels vertrouwen juist op een goed isolerend verenpak. Maar Aalscholvers duiken diep, en moeten ook nog eens langdurig achter vis aanjagen. Doorweekt gaat dat een stuk makkelijker, met minder opwaarste druk. De ver naar achter geplaatste poten stoten ze bij het duiken gelijktijdig naar achteren, zodat ze zich wat schoksgewijs verplaatsen. Eenmaal uit het water raken ze de grotere waterdruppels kwijt door die van zich af te schudden, daarna houden ze de vleugels gespreid, afgewisseld met toilet.

Vanaf februari begint hun baltsperiode, zodat in april de kop grotendeels wit geworden is, wat mooi in evenwicht is met de inmiddels aangebrachte witte dijvlekken (die goed te zien zijn op de foto's), en een grote rol spelen bij de balts en paarvorming.

#nikond850 #sigma500mm #zeebrugge