Frater

Het verenkleed is overwegend bruin met duidelijke streepjes en het mannetje krijgt in het broedseizoen een dieprode kruin en soms een rode borst, terwijl die kleuren in de winter sterk vervagen waardoor zowel mannetjes als vrouwtjes een erg bescheiden indruk nalaten en daardoor niet altijd makkelijk van andere vinkachtigen te onderscheiden zijn.

De Frater leeft haast volledig van zaden van onkruiden zoals melde en ganzenvoet, en hij beweegt zich in losse groepjes door landbouwranden, duinvalleien en braakliggende stukken, en tijdens enkele winters werd hij meermaals gezien in Zeebrugge, waar hij op de ruige terreinen rond de haven en in de duinrand foerageerde omdat daar een grote voorraad zaden aanwezig was die hem toeliet om langdurig te blijven hangen. Meerdere fotografen zijn dan ook in de winter te zien in de duinen van Zeebrugge.

Zijn broedcyclus voltrekt zich vooral in IJsland, Schotland en Scandinavië, waar hij in lage struiken een compact nest bouwt en sterk nomadisch gedrag vertoont, want de soort volgt de jaarlijkse variatie in zaadproductie en verschuift daardoor soms honderden kilometers wat meteen verklaart waarom hij in onze regio de ene winter talrijker verschijnt dan de andere.

De bescherming van de Frater hangt vooral samen met het behoud van open en voedselrijke winterbiotopen, want door het verdwijnen van ruigte, de intensivering van landbouw en de verstruweling van kust- en poldergebieden gaat geschikt leefgebied verloren, waardoor gerichte monitoring en nauwkeurige wintertellingen gewenst blijven om trends voor deze zeldzame wintergast beter in beeld te houden.