Mandarijneend

De mandarijneend kent zijn oorsprong in Oost-Azië, waar ze in waterrijke gebieden verblijven nabij meren en rivieren met voldoende bomen voor nestgelegenheid. Vooral het mannetje heeft het kenmerkende en opvallend kleurrijke verenkleed. De kruin is namelijk paars/oranje/groen en ze hebben een witte streep boven het oog dat doorloopt tot in de nek. Hij heeft oranje bakkebaarden en uitstekende oranje veren. De vrouwtjes en jongen zijn bruinachtig grijs met lichte vlekjes op de borst en flanken. Ze hebben een opvallende witte vlek achter het oog en een witte kin. De mandarijneend is een stille vogel, alleen het mannetje maakt een fluitend geluid. Mandarijneenden worden niet groot: de gemiddelde lengte ligt tussen de 42 en 51 centimeter. Mandarijneenden rusten en slapen het liefst op takken in hoge bomen, iets wat je niet meteen verwacht. De vogel werd ooit hier ingevoerd als siervogel voor privé- en watervogelcollecties in privéparken. Daaruit ontsnapte exemplaren begonnen in 1968 te broeden. Het beviel de mandarijneend blijkbaar prima in onze natuur. De populatie breidde zich vervolgens in rap tempo uit, met 16 procent per jaar. Die groei zette door tot 2002 en lijkt sindsdien stabiel. De populatie in België en Nederland bestaat uit enkele honderden broedparen.

meer...