Waterral

De waterral is een wat geheimzinnige, schaarse broedvogel in België. Hij laat zich zelden zien, maar je kan hem wel horen. Zijn roep klinkt als het gegil van een speenvarken. Een deel van de waterrallen blijft het hele jaar in ons land. In de winter langs bevroren rietrandjes zijn ze dan goed te zien. De waterral heeft een mooie kastanjebruine rug met zwarte strepen en zijn onderkant is donker blauwgrijs, een beetje staalblauw. De onderkant van zijn staart is wit, vergelijkbaar met de waterhoen. Vooral jonge waterrallen worden ook wel eens verward met jonge waterhoenders. Een verschil is onder andere dat een waterral niet gauw zal zwemmen, terwijl een waterhoen dit overwegend wel doet. De felrode lange dunne snavel van de ral valt meteen op, evenals zijn felle rode ogen. Met de snavel vangt hij van alles, wat er voor zijn snavel komt eet hij op: kikkers, slakken, insecten, visjes, larven, maar ook plantenscheuten en -wortels. En zelfs voor een kuikentje of aas draait hij zijn kop niet weg. Een echte omnivoor dus. Vliegen doen ze zelden bij verstoring, ze verdwijnen liever al lopend uit het gezichtsveld. De waterral heeft dunne, lange tenen om gemakkelijk over plantenresten in het water te kunnen lopen.

#nikond500 #tamron150600g2 #gavers