Wilde eend

Het is misschien maar een eend zou je zeggen, maar afgelopen weekend kreeg ik toch echt een lentegevoel bij het zien van deze eendenkuikens van de wilde eend (ook wel pulletjes genoemd). Ze zijn altijd te vinden in parken en vijvers. Het mannetje, de woerd, is te herkennen aan de opvallende groene kop en witte nekband. Ook heeft hij als enige eendensoort gekrulde staartveren. Het vrouwtje heeft een meer gecamoufleerd vooral bruin verenkleed. Gedurende de winter worden koppeltjes gevormd, waarbij het er soms heftig aan toe gaat, soms proberen de woerden elkaar te verdrinken om zo rivalen te elimineren. Veel eenden in parken zijn mengvormen van wilde eenden met allerlei gedomesticeerde eenden.Eenden hoeven niet zoals mensen te watertrappelen om boven te blijven. Ze drijven vanzelf. Dat komt door de vetlaag die ze op hun veren hebben. Hun verenpak is daardoor helemaal waterdicht. Om hun veren goed vet te houden halen ze vet uit een vetklier vlakbij de staart. Met hun snavel smeren ze het vet over hun hele lichaam uit.

Eenden hebben maar liefst drie oogleden. Eén om te knipperen, één voor oogbescherming en één om te slapen.

In het broedseizoen zijn de woerden met hun glanzend groene en soms bijna blauwe kop op hun allermooist. En daarmee is deze alledaagse en algemene eend toch een van de mooiste in onze binnenwateren.

#nikond850 #tamron150600g2 #zeebrugge