Roodkopklauwier

De roodkopklauwier is een roofvogel, maar geen typische jager van de lucht zoals een havik of een valk. Hij is eerder een "sit-and-wait" jager, wat betekent dat hij vanuit een uitkijkpost wacht totdat hij zijn prooi ziet. Deze uitkijkpost kan een tak, een hoog gras of zelfs een elektriciteitspaal zijn.
De roodkopklauwier eet voornamelijk kleine zoogdieren, zoals muizen, en ook grote insecten (zoals kevers en grashoppers). Hij kan zelfs grotere dieren vangen, zoals kleinere vogels, die hij met zijn krachtige snavel vangt. Een opvallende eigenschap van klauwieren is hun gewoonte om hun prooi vast te pinnen of op te hangen aan scherpe takken of doornige struiken. Dit helpt hen om hun prooi te bewaren voor later gebruik, of om te voorkomen dat het ontsnapt.
De roodkopklauwier maakt een nest in struiken of bomen, vaak goed verborgen tussen de takken. Het nest is meestal een goed georganiseerde structuur van gras, takjes, en veren. Het vrouwtje legt 4 tot 6 eieren, die het gedurende 14 tot 16 dagen uitbroedt. De eieren zijn meestal lichtblauw of groenachtig met kleine vlekken. Beide ouders helpen bij het voeden van de jongen.
De roodkopklauwier heeft een ruwe, krijsende roep, die wordt gebruikt voor communicatie. De roep klinkt vaak als een scherp "kraak" of een korte, harde fluittoon. Soms klinkt het ook wat als een geluidsflits, vergelijkbaar met het geluid van een schurend mes. Dit geluid wordt gebruikt voor het markeren van territorium en voor communicatie met andere klauwieren.
De roodkopklauwier is tegenwoordig niet echt bedreigd, maar hij wordt wel geplaagd door verlies van zijn natuurlijke habitat. Intensieve landbouw, het verdwijnen van struik- en graslandgebieden, en de verstedelijking van de gebieden waar hij leeft, kunnen zorgen voor afname van geschikte nestplaatsen en jachtgebieden. In sommige landen worden beschermingsmaatregelen genomen, zoals het behoud van geschikte leefgebieden en het aanleggen van speciale natuurgebieden.
De roodkopklauwier staat bekend om zijn gedrag als "meester" van het vangen en bewaren van voedsel. Als hij een grotere prooi vangt die hij niet in één keer kan eten, kan hij het aan een doorn of tak doorprikken om het later op te eten.
Het is een trekvogel die in de zomer ook hier verblijft, vooral langs de kust. In de winter migreert hij naar het zuiden, naar warmere streken, zoals Spanje, Noord-Afrika of zelfs delen van het Midden-Oosten.
De roodkopklauwier is sociaal voor een roofvogel, vaak in kleine groepen te vinden, vooral buiten het broedseizoen.

meer...