Siberische Tjiftjaf

In de laatste drie maanden van het jaar worden de laatste jaren steeds vaker Siberische tjiftjaffen bij ons gezien. Dit oostelijke familielid van de gewone tjiftjaf is moeilijk van deze te onderscheiden. Daar moet vrijwel altijd geluid aan te pas komen: de Siberische tjiftjaf heeft namelijk een kenmerkend roepje. Deze Siberische tjiftjaf lijkt zeer veel op onze gewone tjiftjaf. Vooral de Noord-Europese ondersoort grijsbruin als een Siberische tjiftjaf. Je kunt ze eigenlijk alleen goed uit elkaar houden met de roep. Dat is bij de Siberische tjiftjaf een wat weemoedig klinkend "iep". Dit wordt op gelijke (of licht dalende) toonhoogte geroepen. De gewone tjiftjaf roept meer stijgend op het eind. Siberische tjiftjaffen hebben een grijsbruine boven- en achterkop en mantel, zonder een spoortje groen. Vleugelranden, rug en staart zijn dan weer wél groenig. Oorstreek, zijhals en flanken zijn rossig beige, zonder een spoor van geel. Heeft ten opzichte van de tjiftjaf een opvallender wenkbrauw- en oogstreep. Poten zijn meestal diepzwart.

Foto's genomen in Zeebrugge (kwartaal 4 2024)